παντόνως

Α

επίρρ. με κάθε επιμέλεια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παν-* + τόνος «ένταση» + επιρρμ. κατάλ. -ως μέσω ενός αμάρτυρου επιθ. *πάντονος (πρβλ. εντόνως)].